Osmanlı Türkçesiyle okumaya devam ediyorum; şimdilik yanında latin alfabesiyle karşılığı olan kitapları. Ömer Seyfeddin’in (daha önce latin alfabesiyle okuduğum) güzel hikayeleri bu şekilde okuduğum üçüncü kitap oldu. Yalnız kitabın adının ‘Çocukluk Hatıraları’ olması bence doğru bir tercih değil, çünkü son iki hikaye herhangi bir kişinin ‘çocukluk hatırası’ değil.
