Çocuklara "öğretmek" zordur bazı şeyleri. Anlatmak, açıklamaya çalışmak, kelimeleri özenle seçip yetişkinleri anlamalarını beklemek... Zordur. Çocukla çocuk olmaktır en zoru. Çocuk gibi düşünmek, onlarla yürümek, daha önce yürünülen yolları onların gözünden tekrar adımlayabilmek...
Salih Zengin bunu en başarılı şekilde yapan yazarlardan biri. Belki de iki elin parmaklarını zor geçebilecek sayıdaki başarılı yazarların eserlerine daha fazla kıymet verilmeli, diye düşünmeden edemiyor insan...
Çok Mavi Hikâyeler, bahsettiği hassas konular hasebiyle birçok kitaptan daha özel. Örneğin çocuklara verilen Kur'an eğitimi, erkek çocuklarının sünnet olması, ölümle karşılaşma anı... gibi.
Bir çocuğun, yetişkinlikte süreceği hayatın temellerini attığı dönemde, sarsıcı ve bir o kadar da mühim konuları, bir güz yaprağının ağaçtan düşmesi narinliğinde anlatan kitaplar, her daim hepimizin elinin altında bulunmalı diyenlerdenim...
Özellikle, olayları hikâyeleştirerek çocukların kalpleriyle düşünebilmelerine vesile olmak büyük lütuf olsa gerek...
Kısacası, tavsiyedir vesselâm.
