“Bir daha,” dedi. “Adımı bir daha söyle.”
Kadimdi, biliyordum ama o an sadece bir çocuktu; çok zeki, gereğinden fazla bir güç bahşedilmiş, omuzlarına sonsuz bir yük yüklenmiş. “Aleksander.”
Gözleri kırpışarak kapandı. “Yalnız kalmama izin verme,” diye mırıldandı. Sonra son nefesini verdi.