Güzel bir çocuk kitabı ile karşınızdayım.
Bir devenin ağzından anlatılıyor hikaye.
Hörgüçsüz bir deve...
Ailesinin sürekli koruması altında dış dünyayı hiç bilmeyen , kendini kusurlu gören ama dışarıya karşı "kıskanıyorlar beni" diye kendini avutan bir deve.
Arkadaşları tarafından alışagelen bir görüntüye sahip olmadığı için dışlanan.
Bir gün bir cesaret ile uçsuz bucaksız çöle dalıyor.
Çölde öncesinde bir karınca ile sonra bir yılanla karşılaşıyor. Başlıyor onları kendi hayatı ile kıyaslamaya.
Kendi hatalarını görmeden, güzelliklerine de gözlerini kapatmış bir şekilde umursamaz bir halde yaşıyor olayları. Ne şükür ediyor, ne ders alıyor. Tabi sonunda incittiğinin farkına varınca bir pişmanlık içini sarıyor.
Özetleyecek olursak ;
***Yaptığımız şeylerin kötülüğünü, başkaları bize ayna tutarak gösterebilir.
Bu bizim hatamızdan dönmemiz için bir çıkış kapısıdır.
***Bir insana önyargı ile yaklaşırsak kötülüğümüz içinde ruhumuz da , kalbimiz de kaybolup gider.
***At gözlükleri ile bakarsak hiçbir zaman tümüyle bir gerçeği göremeyiz..
***Kusurlu insan yoktur, herkes olduğu gibi güzeldir.
***Birini farklı diye dışlamak, tüm iyilik sıfatından sıyırır atar bizi.
