En Eski Çölde Çay Sözleri ve Alıntıları
En Eski Çölde Çay sözleri ve alıntılarını, en eski Çölde Çay kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
(...) bilincinin çekirdeğinde sonsuz bir hüzün vardı, ama o hüzün güven verici bir şeydi, çünkü ona tanıdık gelen tek duygu buydu. Başka bir avuntuya gerek duymuyordu.
Sayfa 7
(...) yalnızca sağ olduğunu bilmek ona yetmemeye başlamıştı.
Sayfa 8
Sokaklarda dolaşırken farkında olmadan daha karanlık yolları seçiyor, yalnız olmaktan, geceyi yüzünde hissetmekten mutluluk duyuyordu. Kalabalıktı sokaklar. İnsanlar geçerken ona çarpıyor, kapı aralıklarından, pencerelerden ona bakıyor, saklamaya gerek görmeden birbirlerine onun hakkında bir şeyler söylüyorlardı... Dostça bir şeyler mi, değil mi, yüzlerinden hiç belli olmuyordu.
Sayfa 15
Kendisinin hâlâ Port'a ait olduğunu, Port onu sahiplenmek için hiçbir hareket yapmasa bile bu gerçeğin değişmeyeceğini, kendisinin hâlâ çok uzaklardaki bir mucizenin ışığıyla aydınlanan bir dünyada yaşadığını, istemeye istemeye kendine kabul ettirmişti sonunda. Port hâlâ ona dönebilirdi. Her şeyin Port'a ait olduğunu bilmek doğal olarak onun kendini çaresiz görmesine, büyük öfkeye kapılmasına yol açıyordu. Böylece Kit, Port'un olmayacak bir kaprisini, onu belirsiz bir nedenle geri getirecek bir olayı bekler durumdaydı. Kendisi o yönde herhangi bir adım atmayacak kadar zeki bir insandı. Bu konuda en sinsi yöntemler bile başarısızlığa uğramaya mahkûmdu. Başarısızlığa uğramak, hiç denememiş olmaktan çok daha beterdi. Sorun dayanmak, orada olmak sorunuydu. Belki günün birinde görürdü onu Port. Ama bu arada öyle çok ay birbirini izleyip hiç kullanılmadan geçiyordu ki!
Sayfa 37
Mutluluk... Eğer öyle bir şey varsa... başka yerlerdeydi.
Sayfa 38