Saltıkçı bir açıdan -sözgelimi Aristoteles’in beşinci maddesi açısından- bütün insanlar aynı insandır, bütün durumlar özdeş ya da büyük oranda benzer. Evren can sıkıntısından ölüyor olsa gerek.
İnsan özgür doğar, bir karabasan kadar özgür. Sonsuza kadar geleceğin ve geçmişin tutsağı olarak yaşıyoruz, ölmüşlerin ve daha doğmamış olan insanların tutsağı. Onlar da sürekli bir şimdinin korkusuyla yaşıyorlar.