Aslına bakılırsa bazı insanlar keder ve ıstıraptan hoşlanır, çünkü yaşamlarını anlamlı kılan besin, perişanlık duygusudur. Her türlü acıya dayanırlar, mutluluğa tahammül edemezler.
Edebiyat üzerine çalışacak insan ruhen aristokrat olmalı. Bizim gibilerin çoğu, ömrü boyunca kıt kanaat yaşar, durum öyledir ama ruhumuz zengindir, Don Kişot'luk bizim içimizdedir.