"Onların elleri kan
Onların elleri çamur
Seninse dallarında bir gökkuşağı
Açıyor geleneğin tomur tomur
Bir yürekten alıp rengini
Bin yürekte yeniden patlıyor
Sen rahat uyu dost
Durmuyor çoğalması renginin-durmuyor
Coşup kabarıyor ırmak diliyle
Kabarıp taşıyor bentlerden
Yargılayan bir savunma oluyor her biri
Yaşamı ve kavgayı yeniden sorguluyor"