Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3
Refik DurbaşCumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3 Gönderileri
Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3 kitaplarını, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3 sözleri ve alıntılarını, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3 yazarlarını, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 3 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bu kadar yürekten çağırma beni
Bir gece ansızın gelebilirim
Beni bekliyorsan, uyumamışsan
Sevinçten kapında ölebilirim
Belki de hayata yeni başlarım
İçimde küllenen kor alevlenir
Bakarsın hiç gitmem kölen olurum
Belki de seversin beni kimbilir
Kal dersen, dağlarca severim seni
Bir deniz olurum ayaklarında
Aşk bu özleyiş bu, hiç belli olmaz
Kalbim duruverir dudaklarında.
Ya da unuturum kim olduğumu
Hatırlamam belki adımı bile
Belki de çıldırır, deli olurum
Sana kavuşmanın heycanıyle
Aşk bu, bilinir mi nereye varır
Ne durdurur özlemini, seveni
Bakarsın ansızın gelebilirim
Bu kadar yürekten çağırma beni.
Sayfa 546Kitabı okudu
son ufuk yitmiş de kervan bilmiyor
çölde bin yol var da sarvan bilmiyor
vahalardan gelmez artık ses ve su
aşk ölüp gitmiş, şadırvan bilmiyor.
Sayfa 674Kitabı okudu
senin için yazdığım şiirleri
dün teker teker okudum
nasıl sevmişim bir zamanlar
örneğin yüzen gemileri
bunca mavisi denizin
fark etmemişim şimdiye kadar
beni eski bir tanıdık diye hatırla
tut ki ölümsüz anlar yaşadık
bana sevgiyi öğrettin, yalnızlığı
bir de uykusuz gecelerde çaldığım
o acılı, umutsuz ıslığı
Anlayacaksın
karın yağdığını görünce
kar tutan toprağı anlayacaksın
toprakta bir karış karı görünce
kar içinde yanan karı anlayacaksın
Allah kar gibi gökten yağınca
karlar sıcak sıcak saçlarına değince
başını önüne eğince
benim bu şiirimi anlayacaksın
bu adam, o adam, gelir gider
senin ellerinde rüyam gelip gider
her affın içinde bir intikam gelir gider
bu şiirimi anlayınca beni anlayacaksın
ben bu şiiri yazdım aşık çeşidi
öyle kar yağdı ki elim üşüdü
ruhum seni düşününce ışıdı
her şeyi beni anlayınca anlayacaksın
kal dersen, dağlarca sevebilirim seni
bir deniz olurum ayaklarında
aşk bu, özleyiş bu, hiç belli olmaz
kalbim duruverir dudaklarında
Yollarsa her zaman biraz küskündür
Yokuşlarda ve inişlerde.
Ve öğret bana deliliği,
Çünkü çok bunaldım
Aklımı hep yanımda taşımaktan!
Unutmam sizi, çünkü bir düşte
Sonsuz bir anımsayıştır yaşamak.
Sevinç de olgunlaştırır kalbi
Acı ve ayrılık gibi;
Süzülüp dibe çökeldikçe anılar
Anlarız ki
Çürüme ve tohum süreçtirler.