Cyrano de Bergerac

Cyrano

Ay !.. Kalbimde bu ne tuhaf bir acı! Puse, aşk ziyafeti, ben kapında duacı! Senden bir kırıntıdır bu karanlıkta hissem. Öptüğün şey biraz da benim kalbimdir desem.

Nedir ki puse? Biraz daha yanyana yapılan bir vaittir. Yemindir kanmayana. Bir itirafın candan bir delil bulmasıdır; Sevişmek masdarının gül pembe noktasıdır. Bir sırdır ki söylenir ağza, kulak yerine. Bir gönül hazzıdır ki, hep derinden derine yayılır. Bir visâldir karanfil lezzetinde. Dudakların ucundan tatmaktır ruhu biraz.

Reklam

Cyrano de BERGERAC

Cyrano

Böyle derdimi döküyorum size; siz de muttasıl dinliyorsunuz beni. Bu kadarını nasıl ümit edebilirdim en ziyade ümide kapıldığım gün bile! Artık hayat gözümde değil, ölebilirim!

Cyrano de BERGERAC

Cyrano

Ara hakkını hatta kendi nefsinden bile. Velhasıl bir tufeyli sarmaşık zilletiyle tırmanma! Varsın boyun olmasın söğüt kadar, bulutlara çıkmazsa yaprakların ne zarar? Kavaklar sıra sıra dikilse de karşına Boy ver, dayanmaksızın, yalnız ve tek başına!

Cyrano de BERGERAC

Cyrano

Şüphesiz! Evet, işte bu duygu, Meyus coşkunluğundan belli: aşk; ama mağrur ve hodbin değil. Bilsen, tek sen mesut ol diye, Kendi saadetimi ederim de hediye, İstemem yine bunu bilmeni. Yalnız bana uzaktan görmek yeter, bir gün olsun, bu cana mâl olan saadetin bir gülümsediğini.

Cyrano de BERGERAC

Cyrano

Fakat, şarkı söylemek, gülmek, dalmak hülyaya Yapayalnız, ama hür, seyahat etmek aya, Gören gözü, çınlayan sesi olmak ve canı İsteyince şapkayı ters giymek, karışanı olmamak. Bir hiç için ya kılıcına veya kalemine sarılmak ve ancak duya duya yazmak, sonra da gayet tevazula kendine: Çocuğum! demek, bütün bunları hoş gör yine, Hoş gör bu çiçekleri, hatta bu kuru dalı, Bunlar yabanın değil, kendi bahçenin malı! Varsın, küçücük olsun fütuhatın, fakat bil, Onu fetheden sensin, yoksa başkası değil.