Seyyide Zehra Hüseyni'nin Hatıraları

Da

Seyyide A'zam Hüseyni
Onlar istedikleri yola gittiler. Onların şehit olması üzülünecek bir olay değil, dedi.
Sayfa 653Kitabı okudu
Asker kıyafetiyle eve geldiği gün hepimiz çok sevindik. Zeytin yeşili asker kıyafeti Ali’ye çok yakışmıştı. Babamın bakışlarından onunla gurur duyduğunu anlıyordum. Aynı şekilde bende böyle bir kardeşe sahip olduğum için gurur duyuyordum. Özellikle bu elbiseler benim için kutsaldı. Onun bu elbiseler içinde gördüğümde, bunların özel kıyafetler olduğunu ve herkesin gitemeyeceğini hissediyordum.
Reklam
Babam Ali’ye dolap aldığında, dolabı zorla kendi odamıza götürdük. Amacımız, Ali’nin daha çok yanımıza gelmesi içindi.
Ancak içimi en çok yakan şey, duvar hizasında odanın ortalarına kadar dizilmiş kadın cenazeleriydi. Onları daha ilk gördüğümde gayriihtiyari bir adım geriledim. Başları benden yana, ayakları iki oda arasındaki ahşap kapıdan yanaydı. Bazılarının gözleri ve ağzı yarı açık, bazılarının da ağızları kan doluydu. Dağılmış saçları ve yüzleri kanlıydı. Hepsi gençti. Bazılarının ayakları ve kolları küçük bir parça ile bedenlerine bağlıydı. Bazılarının eli ayağı yoktu.
Da hiddetle bana Kürtçe: -Aptal kız,kafan guzel sanırım.Basımıza ne geldiğinin farkında değil misin,dedi. Ona: -Başımıza ne geldiğinin elbette farkındayım?Fakat babamız İmam Hüseyin'den daha mi önemli veya biz Hazreti Zeynep'ten daha mı aziziz,diye yakındım.
Sayfa 173 - Seyyide Zehra HüseynîKitabı okudu
Resim