"Telefonla radyo programlarına katılan, konferanslarda elini kaldıran ya da konuşmamı bitirip salondan çıkmak üzereyken beni yakalayan dinleyicilerim bana en çok `Leonardo Tanrıya inanıyor muydu?` ya da `Onun dehasını nasıl izah ediyorsunuz?` sorularını soruyordu. (Eh, tabii şunu da itiraf etmem gerekiyor ki, bazıları da onun seks yaşamını soruyordu!) Ve dünyanın her köşesindeki okurlarımdan e-posta yoluyla en çok aldığım istek şuydu: `Lütfen Leonardo`nun ilkelerinin ruhani uygulamaları hakkında bizi biraz daha aydınlatın.`Sonra 2003 yılında Dan Brown`ın büyüleyici ve neden bu denli tutulduğu tam olarak anlaşılamayan popüler gizem romanı Da Vinci Şifresi yayımlandı, ve bundan sonra birisinin bana, `Bu kitabın ne kadarı doğru?` ve `Kitap hakkında ne düşünüyorsun?` diye sormadığı tek bir gün geçirmedim.
Bense hep şunu merak ettim: Acaba Leonardo bu kitap hakkında ne düşünürdü?
Leonardo Da Vinci`nin gizemleri, bilmeceleri ve şakaları sevdiğini biliyoruz. Sözcük oyunlarını, öykü anlatmayı ve dinlemeyi, şifre yapmayı ve şifre çözmeyi seviyordu. En nihayetinde o, gözlemlerinin birçoğunu bir ayna aracılığıyla tersten yazan bir adamdı."
