Toplu Eserleri 6

Dalgalar

Virginia Woolf
Özellikle bir tek şeyin kesinlikle bilincinde, özellikle bir tek nesnenin. Gri bir katedral gibi, koyu halkalarla yanmış, çimenden yeşil yeşil gölgelenmiş koca bir yapı gibi çimlerde yükselen bu şey belki de bir salyangoz kabuğuydu. Gagalarının ucunu yabanıl bir biçimde bu yapış yapış karışıma sapladılar.
Düşerse düşsün ölülerin sessiz ordusu. Ben ilerliyorum.
Sayfa 173 - Jinny
Reklam
Son
Senin üzerine atacağım kendimi, yenik düşmeden, boyun eğmeden. Ah. Ölüm!”
Sayfa 264 - Ölüm
Yüreğim kaburgalarımı dövüyor.
Sayfa 68 - Bernard
Biz kopartılmışız , biz düşmüşüz.Biz göz kulak kesilmiş, dipdiri dururken uyuyan , uyuduğumuzda kıpkızıl yanan o duygusuz evrenin bir parçası olmuşuz.
Sayfa 248
Hiçbir şeye aldırmıyorum yeryüzünde. Hiç kimseye aldırmıyorum, bu adını bilmediğim adam dışında. Söyle Ay, biz onaylanmaya değer değil miyiz?
Sayfa 88 - jinny
Reklam
Dünya bir bütün, ben dışındayım: kurtarın beni sonsuza dek zaman ilmeğinin dışına savrulmuş olmaktan!”
Yapraklann yemyeşil buğusundan süzüleceğiz, Susan. Koştukça batıyoruz.
Sayfa 14
“Şimdi yalnızlığın karanlığından dışarı akalım" dedi Louıs
Beni öptü.Her şey paramparça oldu.
Gri fanila takımlı bir çocuğum ben. Buldu beni. Ensemden yakalandım. Beni öptü. Her şey paramparça oldu.
Sayfa 10
Reklam
Ama yalnızlık içinde güçsüzleşiyorum. Yalnızlık benim çözülüşüm.
Sayfa 190
"en kötü yıkımların bile altından kalkıyorum, dönüyorum, değişiyorum."
Ve yüzüm yok benim. Kumsalda yarışan köpük gibiyim;
Sayfa 114 - rhoda
Hep geceyi uzatmak, onu düşlerle daha daha doldurmak istedim.
Sayfa 180
Kitabın özeti olabilirsin.
Kimileri papazlara gider, kimileri şiire; ben dostlarıma giderim, kendi yüreğime giderim; ben, sözcük dizileri ve kırık dökük parçacıklar arasında kırılmamış bir şey aramaya – ne ayda ne de ağaçta yeterli güzelliği bulan ben; bir kişinin bir başkasına dokunmasıyla yetinen, ama bunu bile yakalayamayan ben, öylesine kusurlu, öylesine güçsüz, öylesine anlatılmaz yalnız ben.
Sayfa 238 - Bernard
Resim