1979 TDK Roman Ödülü...
İsimsiz bir adam ve Yabancı uyruklu bir kadın.. Bir gün adam kitap okurken yollar kesişir.. Aşk mı başka bir şey mi gelgitleriyle sürüklenen iç sesler...
İkisi de toplum artığı iki karakter... Penolope ve İsimsiz Adam...
Birlikte zaman geçirmeye başlarlar... Ama aşk demekten korkarlar buna.. Çünkü ikisi de aşk derseler aynı şeylerin tekerrür etmesinden korkarlar... Bedensel olarak yakınlaşırlar ama ruhen bütün olamazlar..
Adam'ın geçmişte başarısız iki ilişkisi olmuştur. Bu ilişkilerden bir tanesi öyle canına dokunmuştur ki yazar bu anları anlatırken aynı mahcubiyeti yaşadım sanki... Sanki elinizden geleceğiniz alınmış da o geleceğe misafir koltuğundan tekrar bakıyormuşsunuz gibi... Kaybettiklerimiz... Ellerimizden kaçırdığımız mutluluk hayalleri..
Yoğun bir şekilde felsefe içerdiğini de söyleyebilirim.. İnsanlara dayatılan sorumlulukların sorgulanması da buna verebileceğim örneklerden..
Dilimizin güzelliğini okuduğum her Türk romanında -çoğunlukla- gördüğüm romanlardan biri oldu... Tavsiye edebileceğim bir kitap olduğundan emin değilim.. Biraz acılı & düşündürücü sevenlerin damak tadına uyar bence. Öyle herkesin okumasını tavsiye edemem. Jose Saramogo'nun imla özürlü muhteşem kitaplarındaki gibi bir lezzet hissettim bu kitapta...
Geldik yine sonuna.. Selamlar sayfaların arasında kaybolanlara...
Kitaplarla kalın sevgili dostlar....
![[̲̅t̲̅a̲̅m̲̅e̲̅r̲̅] ☾](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F325014_1710085179_AxDAP.jpg){kind=small}
