Sokrates'in insan ruhunu iki atın çektiği bir savaş arabasına benzettiğini hatırlattı. Atlardan biri soyluydu ve insanın daha yüksek doğasını temsil ediyordu. Diğeri vahşi, dizginlenemez bir canavardı ve hayvani şehveti temsil ediyordu. İnsanın mantığı, görevi o vahşi atı kontrol altında tutmak olan sürücüydü. Ama Sokrates, o kötü çocuğun istediği gibi hareket etmesine izin vermenin ne kadar keyifli ve eğlenceli olduğunu belirtmeyi unutmuştu.
Sayfa 106