"...Kötü o kadar kötü ki iyiliğin tesadüften başka bir şey olduğunu düşünemiyoruz; ama iyi o kadar iyi ki kötülüğün açıklanabileceğine kesinlikle inanıyoruz."
G. K. Chesterton, Adı Perşembe Olan Adam, 1908
Eğer sadece gizli bir yerlerde kötü işler çeviren kötü insanlar olsaydı, onları aramızdan ayırıp yok etmek gerekli ve yeterli olurdu. Ama gerçek şu ki iyilikle kötülük arasındaki çizgi her insanın kalbinin ortasından geçer. Kim kendi kalbinin yarısını kesip atmak ister ki?