Ulan bu "mutlu son'ları" kim ne zaman tüketti, nasıl bir bencillikle tüketti de, ne okurken ne yaşarken bir türlü denk gelemiyoruz.
.
Yine bir aşk hikayesi ama adından da anlaşılacağı gibi kapı dar...iki kişinin el ele tutuşup geçemeyeceği kadar kapı dar. Ama kitabı okudukça kapıyı darlayanın kadın karakter olduğunu çok iyi anlıyorsunuz. Peki niye? Dünyevi aşkla, ilahi aşk arasında seçim yapamıyor, ne yardan ne de serden geçiyor, olan da bizim esas oğlana oluyor...
.
Nobel ödüllü yazarın kalemini ilk defa okudum, biraz beklentilerimin altında kaldı sanki, bir ara tasavvuf kitabı okur gibi hissettim kendimi, yine de Andre Gide okumaya devam...