To nê zana... Zerrê mı dê bi... Mı, to vengê xodı ardbê peser, zerya xore nornena... To a sıro semiga mı sero vınetenê.
Sen bilmiyorsun.. içimdeydin. Ben, seni sesimde biriktirmiş, yüreğimde saklıyordum. Sen o sıra semig ( kapı eşiği) eşiğimin üzerinde duruyordun.
Bado gosê ma bi ya... jan hona lal bi. Gon zerrê ma de,qesêy pêsê ma de giriyayi; bi zedê..
(Sonra kulaklarımız duydu.. acı henüz dilsizdi. Kan içimizde, sözcükler eteğimizde/içimizde kaynadı ve çoğaldı..)
Kuta düri, xelê düri.
Gına pê dinaro
Gayê bınê herdi serê xo sana ra,bê
Tıngayisê qeyda veng dano ğeribiyê, bê
Mawo zerê famê xodı uskutimê,bê
Qısawetê dê mendimê,bê
Zerrê mı hurendi ra lewiyê,bê
Tew, bê
T'af, bê
Bê...
To, ju gula wertê pelga daredê. Roştiya asmenya, pê sewedê. Awa zelala wertê laşerdê. To esqa zerrê gon gulasordê. Gonya mı biyê tora,eto ki mıra...
Sen,bir gülsün ağacın yaprağında. Gökyüzünün aydınlığısın,gecenin içinde. Selin içindeki berrak su'sun. Sen aşksın kıpkırmızı gülün içinde. Kanım sana sürüldü, senin ki de bana.
Zerrê to seno, çeberê to kilıt... Çekuyê serê janê mı neçari. Ça? Mı en zedı bebextiyêra ont. Heqo, bara mırê çınebiyayê! A roca ke tı qesa peyınê gosê mıdı nornê, a rocera tepiya janê mı nemecato, ez budalawa... Qesêy nêgınenê vengê mıro, noğdê nêbena teber fekê mıro.
Yüreğin nasıldır, kapın kilitli. Dilimin ucundaki sözcükler çaresiz. Neden? Ben en çok bahtsızlığımdan çektim. Allahım, bizim taraftan yok sayılırsın! O gün ki sen son sözünü kulağıma söyledin, o günden sonra dilim söz söylemeye mecalsizdir, ben budalayım.. sözcükler değmiyor sesime, ağzımdan bir kelime/nida çıkmıyor dışarı.
Heya ma çıme jübindê rez, çımê xamdê bimê zê qowağa fekê dêri. Dariya koniya qelebiyayê ma pezekıt ro, çel kerdi.
Evet biz birbimizin gözünde yeniyeşeren bir ağaçtık, yabancıların gözünde dere ağzındaki kavak ağacıydık. Kesmeyen bir orakla bize saldırdılar,yoldular, çizdiler..