Dava
Franz KafkaHigh Rated Dava Reviews
You can find High Rated Dava quotes, high rated Dava book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.4Out of 10
248 syf.
10/10 puan verdi
Bir Hukuk ve İnsanlık Çıkmazı: Dava
Yıllar önce Dönüşüm’deki o yumuşak inişten(!) sonra bu romanın bana yaşattığı hissiyat; insanın kendisini havasız, basık ve sıcak bir odaya kapatmasıyla aynı.Üstelik nefes almak için bir pencere arama çabalarınız da nafile bir uğraştan fazlası değil, pencereler ya ulaşamayacağınız kadar yüksekte, ya da yorucu bir dekor içinde kaybolup
Mahkeme=Hayat
Kitapta Kafka büyük bir metafor yaratıyor.
Bir sabah uyanıyor ve dava edildiğini öğreniyor. Kitap boyunca neden dava edildiğini ve kimin dava ettiğini anlayamıyorsunuz bile.Kitapta geçen mahkeme,yargıç,avukat hepsi gerçek anlamı dışında,başka başka anlamlar yüklü.Hatta en sonunda katedralde görüştüğü rahip de Tanrı . Rahipin K.'ya anlattığı hikaye de çok ilginç.
Ve inananlar için bizler de bir tür bu dünyada mahkeme de değil miyiz? Cennete mi, cehenneme mi gideceğimiz bu dünyada yaptıklarımız ve yaşadıklarımızın sonucu karar verilecek.
Günümüzde çok okunan yazarlara nedense açık bir saldırı var. Bu saldırı sadece bu yazarlar çok okunduğu için.Bu neden bile bu tarz kitapları okumaya engel olmuyor.İnsan merak ediyor.
Çok okunduğundan olsa gerek kitap hakettiği puanın altında puan almış. Açıkçası ben beğendim. Konu insanın içine işleyecek biçimde anlatılmış.Baştan itibaren sürükleyici bir kitap, söylenecek pek fazla bir sey yok. Belirtmek istediğim tek şey kitabın sonu, bir eksikliğin var olduğunu hissettiyor. Başta anlatılan metaforlarla örülen bir son var ama son bölümün yazılımı üslup itibariyle aceleye gelmiş izlenimi veriyor.
Sadece bir eksiğinin olduğunu düşündüğüm bu kitaba sadece popüler diye haksızlık etmedim.Herkesin kendi tarzı kendine denilmesin. Çünkü ortak beğeni olmak zorunda. Ortak beğeni olmadıkça okuma kültürü gelişmez.
Josef K. birgün uyandığında tutuklanmıştır. Ona hangi suçtan dolayı olduğunu bilmediği bir dava açılır ve kesinlikle bilgi verilmez. Hem dava süreci hem de çevresindeki insanlara güvenememesi K. 'yı yorar çünkü etrafındaki herkes ve her şey bir şekilde dava ile ilgilidir. İnsanlar refah durumunu yükseltmek, güçlünün gücünden yararlanmak veya korktukları için kimsenin görmediği ama kararları veren yargıçın ve asla ulaşılamayan yüksek mahkemenin tarafında olurlar. K. Ya davası için çözüm yolları arayacak ve tüm hayatını bununla yaşayacaktır ya da davayı yok sayacaktır. Fakat her iki durum da K.'nın hayatını olumsuz etkiliyordur. Hem olayın danışıklı dövüş olduğunu anlayıp davadan vazgeçmek bu kurgusal oyunda yoktur.
Kitaba başlarken bu kadar beğeneceğimi düşünmemiştim. Gerçekten de tam bir korku çağı senaryosu. Bu anlamıyla yaşadığımız zamandan farklı da değil. Korkarım ki arka kapağında da dediği gibi "insan insanın korkusu olarak kaldığı sürece, bu eser güncelliğini hiç yitirmeyecektir."
Yaşamak bir dava mıydı?
İnsan olmayan bir tutuklamaya bağlı olır muydu?
Joseph K. özgür müydü yoksa tutuklu mu?
Hiç olmayan yargıçlar, mahkemeler, üst mahkemeler, hayatını bunlara bağlı yaşayan K. mahkemenin esiri miydi yoksa kendinin mi?
K. 'yı tutuklayan Franz' dı. Kitabın başında. K muhtemelen Kafka oluyor. Franz Kafka kendi kendini tutukladı. Yaşamı boyunca hem de. Bu bir mahkemeydi. Bu bir davaydı. 1 yılını buna vermişti, sürekli bu mahkemenin sonucunh arıyordu. Ancak ortada ne suç vardı ne mahkeme ne savcı me de hakim
İnsan sadece kendi düşüncesinin esiri oluyor. Aslında K. tutuklu değildi. Sadece birileri (toplum) tutuklu olduğunu söylüyordu. O ne kadar bu konunun üstüne giderse o kadar çıkmaza giriyor içine çekiliyordu. Rahipin de dediği gibi sen özgürsün, mahkeme seni tutsak etmedi bu senin tercihin. Aynı orada(rahipin anlattığı hikaye) anlatına benziyor. Yasa'ya girmek isteyen bir kapıdaydı bekçi onu almıyordu. O ise hayatını kapıda beklryerek geçirdi. Oysa kimse onu orada zorla tutmadı. Ve o kapı, bekçinin dediğine göre, sadece onun için vardı.
Bu bana şunu çağrıştırıyor kurtulamadığımız ama zihnen kurtulamadığımız her şeyin esiriyiz. Ve bizi kimse zorlamıyor bunu sadece bizler yapıyoruz. Bu bir nefis, arzı, hırs, istek olabilir.
Davanın başında idam edileceğini düşğnen K. kitabın sonunda kalbinden öldürülüyor. Ama orada ona bir el uzanıyordu. Demek ki ne kadar içine girersek o kadar bizi kendi benliğimizi ve hayatımızı yok edecek. Ve kurtulmamız için o el her daim var olacak... (umut)