Franz Kafkanın okuduğum bu üçüncü kitabı oldu -Dava- metafor kullanım tarzıyla yazılan bu roman anlatımı güçlendirmiş olsa da esere sanatsal değer katmıştır .
Josef K.bir sabah uyanır ve sebebini bilmediği bir davanın içinde bulur kendini.Sorgu yargıcının bilinmemesi ,davanın nerde görüleceğine dair bilginin olmayışı,bu davada ki suçunun ne olduğunu bilmeyişi Josep K.yı çözümlenmesi gereken bir davanın içine alır.Kendi çabalarıyla öğrenme yoluna gider. Sayısız avukatları davaya dahil ederek yardım almaya uğraşır ,bu sisteme de güvenmez.Josep K.mücadele gücünü nereye kadar götürecektir? Kafka bu çürümüş hukuk sistemi karşısında insanların çaresizliğini ve endişelerini dile getirmiştir. Kendi dünyamızda bazen hapis olduğumuzu,haklarımızı çoğu zaman bilmeyişimizi bunlar için çabalamadığımızı kitabın sonunda anlatılan bekçi hikayesinde bize anlatmıştır.
Aslında beklemediğim bir son Josep K.için yaşandı ,davanın sürünceme de kalarak bu davanın sonuçlandırılmayışını okuyacağımı düşünmüştüm.
Açıkçası zorlanarak bitirdiğim bir kitap oldu.Franz Kafkayı anlamak sanırım güç...
