Dava
Franz KafkaDava Reviews
You can find Dava reviews, Dava book reviews, Dava ratings on 1000Kitap.Dava kitabının kahramanı K. (İsmi verilmemiş bu yüzden kafka ile özdeşleştirilmiş) bir sabah uyandığında tutuklandığını öğrenir. Başlarda neden tutuklandığını merak etsede sonlara doğru bu merakı kalmaz, çünkü olaylar tam bir saçmalıktır. Dava normal hayatına devam etmesine izin versede tüm odağı davasıdır. Yeri ve zamanı belli olmayan mahkeme günleri ile tüm hayatı dava olmak zorunda kalmıştır. K dışında hiç kimse bu davanın anormalliğinin farkında değildir. Farkına varmamak onları mutlu yaparken farkına varan K. oldukça mutsuzdur. K’yı dava eden toplumdur. Kafka bu eserinde de her zaman alışmış olduğumuz karakter zayıflık, itilmişlik, güçsüzlük, çaresizlik gibi psikolojik durumlar içinde debelenir.
Sonuç olarak diyebiliriz ki Kafka yaklaşık yüz yıl önce yazdığı eserlerinde inanılmaz bir uzak görüşlülükle bugünün ‘Meta fetişizmi’ karşısında kendine yabancılaşmış, çaresizlik içinde yazgısını kabullenmiş, elden ayaktan kesilmiş insanını yazmıştır. Yani kendini anlamlandırırken bizi de anlatmıştır.Öyle ki insan kendi varoluşunun anlamını aramaya başladığında İçinde bulunduğu dünyanın düzeni ile arasında bir dava başlıyor. Bütün bunların yanında kitapta K’ya açıklamada bulunan bir rahibin anlattığı hikaye anlatıcının bir din adamı seçilmesi ve mekanın bir kilise olmasında yazarın aynı zamanda tanrının yasalarını da anlamaya olan çabasını gösteriyor. Okurken yorucu bir kitap ama değdi mi? Evet
Yazarin okumaya calistigim ilk kitabiydi.Okumaya calistim diyorum cunku 360 sayfalik kitabin 180 sayfasini okudum ama ortada bir dava filan bulamadim tamamen hayali sembolik bir dava kurmus kafasinda yargilamalar yapiyor dunya ve kisiligine karsi .Aşiri sembolik bir eser bana gore degil bu kadar sembolik bir anlatim demekki.Yabanci yazarlardan artik iyice sogudum ,belki okusam devamini diyecegim ama ilerlemiyor cok sıkıldim yeter artık bırakiyorum.Sana donuyorum Orhan Kemal,Kemal Tahir ve digerleri sizde buluyorum hayatin gercekligini.
Dava, Franz Kafka'dan okuduğum ikici kitap oldu... İlki Dönüşüm'dü... Okumayan çok azdır diye düşünüyorum...
.
Kitap, "Biri Josef K.'ya iftira atmış olmalıydı, çünkü kötü bir şey yapmadığı halde bir sabah tutuklandı." cümlesiyle başlıyor... Akabinde yaşadıkları ise akıl alır gibi değil ... Evet diyorlar tutuklusun ama işe gidebilirsin... Ve birden her şey değişiyor... Ne ile suçlandığını bilmediği bir durumdan kendini aklamaya çalışıyor Josef K. Adaletin nasıl bir dengesizlik üzerine kurulu olduğunu anlatıyor satır satır...
.
Ben bunları düşünerek yorumu birkaç gün önce yapacaktım aslında ama o sıra bir kitap ile karşılaştım... Erich Fromm'un Rüyalar, Masallar, Mitler kitabı... Öncesinde onu okumaya karar verdim... Kitabın son 10 sayfası Dava'ya ayrılmış... Dava'yı sembolik olarak inceliyor Fromm...
.
Kafka'nın Dava'sı tam bir zihinsel tutukluluk Fromm'a göre... Kısım kısım açıklıyor sembolleri... Başkalarına bağımlı olarak yaşayan birinin kendi içindeki esaretinden bahsediyor... Vicdanının sesinden... Kurtuluşu sürekli başkalarının yardımında aradığını ama aslında görmesi gereken şeyin başka olduğunu söylüyor... Kitapta bunu söyleyen ise papaz...
.
Hem gerçek anlamıyla hem de sembolik anlamıyla oldukça etkileyici bir roman Dava... Okunmadıysa şayet okumak lazım.
Bir Kafka klasiği; o, kâbusa uyanışları hızla yadsıyıp kendisine çizilen sınırlar içerisinde karanlıktan çıkış mücadelesi vermekle sınanmış bir kere..
Masumiyetin 'yasak' olduğu bir mahkeme.. Beraati mümkün olmayan ve ömür boyu süren, her an tekrar tutuklanma ihtimali altında bir yaşam. Sembolize edilen roller ve mekânlar Kafka'nın yaşamı ve
Keşke daha önce okusaydım dediğim bir kitapla daha karşınızdayım.
Kitabımız Josef K. ve onun davasını konu almış. Kitaptaki sebebi belli olmayan bu dava tabiki bir metafor. İnsanın kendi içindeki davayı temsil eden bir metafor.
Karşımızda yargılayacak biri olduğu zaman ne kadar kolay yargılayabiliyoruz fakat konu kendimizi yargılamak olduğu zaman kaçıyoruz. Kendini gerçek anlamda yargılayabilen insan sayısı bence çok azdır. İçimizdeki davamızı çözmek yerine karşımızdaki insanı yargılayıp suçu onda bulmayı, yani kolay yolu seçiyoruz. Asla içimizdeki davayı "Bu benim davam." diyerek sahiplenmiyoruz. Kaçmak her zaman en kolay yoldur. Ama davamızın bizi yavaş yavaş ele geçirdiğini beynimizde çok büyük yer ettiğini farkedemiyoruz. Kendimize "Sen gerçekten tertemiz misin?" diye sormak hep zor geliyor. Kimse masum değildir çünkü bu gerçeği hepimiz biliyoruz.
Peki hangimiz davamız için gerçekten çalışıp bir şeyler yapıyoruz? İşte asıl sormamız gereken soru bu bence.
"Kanunun açılış paragrafında kendini kandırma hakkında bir hikaye anlatılır" der rahip ve bana göre kitabın çekirdeğini oluşturan hikayeyi anlatır. Sistemin çürümüş olduğunu en çarpıcı şekilde dile getiren bu hikayede kimsenin aslında hiç birşey bilmediğini ve hiç kimsenin de düzeltmek için gücünün yetmeyeceğini, kısır bir döngü için bulunan bu çarklarda parçalanan yok olan umutları hatta hayatları paylaşır. Kafkaesk olarak adlandırılan bu yazım uslubu insanı hem içine çekiyor hemde kapının önünde bir sandalyeye oturmaya zorluyor. Takdir sizin. Şimdiden iyi okumalar.