De Profundis
Oscar WildeDe Profundis Gönderileri
De Profundis kitaplarını, De Profundis sözleri ve alıntılarını, De Profundis yazarlarını, De Profundis yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ben sana hayatımı verdim, sense insanın en aşağılık, en alçak tutkularını, “nefret”, “gurur” ve “hırs”ı doyurmak için benim hayatımı harcadın. ”
“Nefret”i kendisinden başka her şeyi yok eden bir “körelme” olarak tanımladığımda, bir psikolojik gerçeği bilimsel olarak açıkladığımı şimdi kavrıyor musun? ”
“Bu iki tutkunun aynı ruhta barınamayacağını anlayamadın. İkisi bir arada, o güzel, oymalı evde yaşayamazlar. Sevgiyi besleyen hayal gücüdür; hayal gücü bizi bildiklerimizden daha bilge, hissettiğimizden daha iyi, olduğumuzdan daha soylu kılar; bize “hayat”ı bir bütün olarak gösterir; başkalarını, hem gerçek hem de ideal ilişkilerinde anlamamızı yalnızca hayal gücü sağlar. Sevgiyi yalnızca güzel şeyler, incelikli düşünceler besler. Ama “nefret”i herhangi bir şey besleyebilir.”
“Ama sen de benim gibi korkunç bir trajedi yaşadın hayatta, benimkine tam ters nitelikte de olsa. Ne olduğunu merak ediyor musun? Şuydu: Senin içinde “nefret” her zaman “sevgi”den güçlüydü. ”
“senin beni bir gölge gibi izlediğin söyleniyordu; burada beni izleyen gölge, dostluğumuzun anısı; beni bir an bile yalnız bırakmıyor; gece beni uyandırıp aynı öyküyü birçok kez anlatıyor, sonunda bu bıktırıcı yineleme yüzünden uyku şafağa kadar beni terk ediyor; şafakta yeniden çıkıyor ortaya; hapishane avlusunda peşime takılıyor, volta atarken kendi kendime konuşmama yol açıyor; her korkunç ânın her ayrıntısını anımsamak zorunda kalıyorum; beynin o ıstırap ve umutsuzluğa ayrılmış bölmesinde, o şanssız yıllarda olup biten her şeyi yeniden canlandırıyorum; sesinin her gergin tınısı, sinirli ellerinin her kasılışı, hareketi, her iğneli söz, her zehirli cümle aklıma geliyor; yürüdüğümüz sokağı ya da ırmak boyunu, çevremizdeki duvarı ya da ormanı, saatin kollarının tam konumunu, rüzgârın hangi yönde estiğini, ayın rengini ve biçimini anımsıyorum.”
“Çağrı üzerine gittiğin olay yerinden kente döndüğünde hemen bana geldin, tatlılık ve sadelikle, yas kıyafetinle, gözlerin yaşlı. Bir çocuk gibi avutulmaya ve yardıma ihtiyacın vardı. Sana evimi, yuvamı, yüreğimi açtım. Katlanmana yardımcı olabilmek için senin kederini kendi kederim bildim. Bana karşı tutumuna, çıkardığın iğrenç olaylara ve iğrenç mektubuna asla, tek sözle olsun değinmedim. Gerçek olan, acın, seni o güne kadar olduğundan çok daha fazla yaklaştırmıştı bana.”