Oğuzların hanı, beyleri ve beylerin oğullarının hakkında ki kahramanlıklarını, doğruluklarını, sözlerinin erleri olduklarını, hünerlerini, vs. övgülerle anlatılmıştır. Biraz “nutuk” havası var aslında. Türklerin yaşayış biçimi hatırlatan, öğütleriyle şimdiye mesaj yolluyor. Her hikayede bu insan tipine örnek kişinin hayatınızda olduğunu görebiliyorsunuz. Çıkarılması gereken dersler öyle bir sentezlenip ortaya çıkmış ki bu da dede korkutun ermiş kişiliğinden olsa gerek.
Hikayelerin günümüzle sağladığı uyum şaşırtıcı. Yer, karakter, mekanlar farklı ama yaşananlar hep benzer. Örneğin dirse han ile oğlu boğaç hanın öyküsü. insanoğlu değil midir her zaman en üstte olmak isteyen şaşırdınız mı Kırk yiğidin bir babaya oğlunu öldürtmek istemesini tarih bunlarla dolu. Kanuni Süleymanın mustafayı öldürtmesi yaşanmadı mı. Peki bu okuduklarımız Hikaye miydi yoksa dede korkutun uyarısı miydi günümüze kadar uzanan. Karar okurlara ait.
