Bir dedenin, okula başlayan torununa hediye ettiği defterin ilk sayfasına yazdığı 'Bazen hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Görmek için bakmayı ve hayal etmeyi bilmek gerekir.' cümleleri başlıyor hikaye. Ve torunu büyüdüğünde, yıllar sonra hayal defterini tekrar bulduğunda aslında bomboş olan defterin her sayfasında dedesinin yüzünü, ellerini, hareketlerini görüyor. Sımsıcacık ve dede-torun ilişkisini anlatan güzel bir hikaye. Dedesiyle büyümüş bir çocuk olarak içimi ısıttı ve dedemin hatıra defterime yazdığı dizeler geldi benim de aklıma. Gelecekteki çocuğuma not: Umarım sen de dedelerinle böyle güzel hikayeler biriktirebilirsin. :)
