kocaman bir kum saatiydi odam uğultularla esen rüzgar her şeyi kitapları masayı belleğimi de kumlarla örterdi çünkü çöl zamandı….
…
çöl bir aynaydı içinde herkesin
kendi pişmanlıklarının yüzdüğü
oysa başkaları hep bir nehre bakardı benim gördüğümse yalnızca çöldü
kumdan zaman dokununca dağılan nedir geçmişten kalan unutuldukça durmaksızın ammsanan kumdan gece küçük bir barda şarkılar söylerdi suskun otururdu gezginler
benimse bütün yaralarım kanar içimde ülkeler gezerdi
….