Camus'nün Defterler'inin birinci cildi, bir alıntı ve temalar birikimi, taslak ve imge deposu, bir edebiyat laboratuvarı görünümündeydi."İnsanı savunuyorum, çünkü düştüğünü gördüm."
Edward Said'in "Kültür ve Emperyalizm" adlı yapıtıyla adı yeniden gündeme gelen Camus'un, pek çok eserine kaynaklık eden Defterleri felsefe ve edebiyat dünyamızın önemli bir boşluğunu doldurmaya aday niteliktedir. Varoluşçu edebiyatın öncü yazarlarından Camus'un, tuttuğu günlüklerden derlenmiş yazıları sayesinde yazarın iç dünyasını ve eserlerinin arka planını daha yakından tanıma fırsatı elde ediyoruz. Camus'un notları, çağrışımları, deneyişleri. Normalde Defterler kitapları basılmayacaktı fakat günlükleri birleştirip kitap haline çevirmişler. İçinde çok güzel düşünsel öğeler olduğu halde, çok dağınık yazılmış ama yine de sıkmıyor bu durum. Kitabın bu kadar doyurucu olacağını beklemiyordum. İkinci ciltte ise tarih egemen: Satır aralarında, II Dünya Savaşı'ndaki ırksal temizlik, soğuk savaş, siyasal davalar, karmakarışık bir dünyanın bütün sarsıntıları yer alıyor. İnsan saçma bir evrende nasıl bir tutum benimsemeli? Başkaldırı mı, devrim mi? Yazınsal angajman mı, tanıklık mı, oyalanma mı?
Bu eserde, yalnızca bir düşünürle karşılaşacağımızı sanıyorduk; oysa tüm kırılganlığıyla bir insanı keşfediyoruz.
