İsmail Güzelsoy, edebiyatımızda mutlaka tanışılması gereken bir kalem.
İki anlatıcılı bir kitap elimizdeki. İlginç yanı anlatıcının da anlatılmasıyla oluşturulmuş bu. Meddah anlatıcı Değil Efendi'nin dilinden gitseydi keşke tüm roman dedirttiyor. Zira kitabı alırken de önce Değil Efendi adına takılı kalıyor insan. Ama asıl kahramanız İskender Sof. Onun renkler ve korkularla yüzleşmesi. Biraz konuyu da vermiş olduk, ama birazla yetinmeyenler için şöyle diyelim: Komünist şair İskender Sof hayatını kurtarabilmek için kaçmak zorundadır. En yakınları tarafından ihanete uğramıştır. Trende tanıştığı Sincap'ın önerisiyle Aras Irmağı üzerinden Sovyetler Birliği'ne kaçmaya karar verir. Iğdır'ın bir kasabasına giderler ve burada ilginç kişilerle tanışır İskender... daha fazla anlatıp da büyüsünü bozmayalım.
Romanın diğer kişileri de tüm samimiyetleriyle karşımıza çıkıyor. Hatta romanın kötü kişisi diyebileceğimiz Mit Osman'a bile tebessüm ediyorsunuz okurken. Ahund, Nuh, Ninno, Adalet Hanım, Sarıcakarı.. hepsi birbirinden ilginç.
Giriş bölümü hariç ( ki bu bölümde Değil Efendi'ye hayran oluyor insan) bölümlerler renk adlarında oluşuyor: Beyaz- Sarı, Kirli Beyaz, Pembe- Kahverengi ve Yeşil... bu renklerle bölümler arasında bir bağ var mı diye baktımsa da ben yakalayamadım, belki bi yakalayan olur. Ya da bir şey yoktur da ben olsun istemişimdir :)
