Anlattığı her hikayesindeki kadını, adamı bir yerden tanırmış gibi olur mu insan. Her biri komşum, okul arkadaşım, uzak ya da yakın bir akrabamdı sanki. Necati Cumalı tanıtmadan biliyordum alınlarındaki çizgileri, gülen gözlerini, üşümüş ellerini. Gittim ben de o deniz kıyısına, benim de yengecim oluverdi.