"Hepimiz, kaderimizin götürdüğü yoldan, kendi sonumuza doğru gideceğiz. " diyerek başlamak istiyorum bu kitabı yorumlamaya. Atsız'ın okuduğum ilk romanı. Roman ilk sayfalardan itibaren tarihe doğru yola çıkmış bir treni andırıyor. Bir anda trende kendinizi yolculuk ederken bulacaksınız. Gerek dili gerek üslubu çok anlaşılır bir derecede kullanılmış. Olay örgüsü; tarihi, savaşlar, aşk, karakterler hepsi o kadar akıcı bir dil ile anlatılmış ki, bir anda kitabı bitirivermiş bir şekilde buluyorsunuz kendinizi. Tarihi romanlara ilgisi olanlara mükemmel bir eser. Gerçekliği yüksek ama bu gerçekliğin hayal gücü ile kuvvetlendirilmesi okuru adeta içine çekiyor ve Savaşlara götürüyor ve oradaki kılıç seslerini duymanıza yardımcı oluyor. Dedim ya güçlü betimlemesi ile bir yolculuğa çıkıyor, anlara şahit oluyorsunuz. Roman, Osmanlı tarihinde talihsiz ve hayatı en az bilinen İsa Çelebi' nin meçhul bir oğlunun dramını anlatır. Bu çocuğun yaşam sürecinde kendisinin soylu bir hanedandan geldiğini bilmemesi ve yine Osmanlı için kılıç sallaması insanı ne çok üzüyor. Ve romanın bir diğer konularından olan aşk, romanda Deli Kurt, Gökçen adında bir kıza aşık olur. Ancak oba tarafından bu kız büyülü, peri kızı, gözleriyle erkek öldüren olarak tanımlanır ve ondan uzak olması gerektiğini söyler. Bu olaylar çerçevesinde roman ilerler. Ve kitabın başında çıktığınız bu tren yolculuğu sona ererken siz buruk bir gülümseme ile kalırken kaderin götürdüğü yola biraz kızacaksınız. Kitapla kalın.
