Deliliğin Tarihi
Michel FoucaultEn Eski Deliliğin Tarihi Gönderileri
En Eski Deliliğin Tarihi kitaplarını, en eski Deliliğin Tarihi sözleri ve alıntılarını, en eski Deliliğin Tarihi yazarlarını, en eski Deliliğin Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eskiden hastalığa Tanrı izin vermekteydi; hatta onu insanlara ceza olarak göndermekteydi. Ama şimdi onun biçimlerini düzenlemekte,çeşitlerini bizzat kendi dağıtmaktadır. Onu yetiştirmektedir.(Pataloji) Artık türleri koruyanıyla aynı olan hastalıklar Tanrısı olacaktır ve bu hastalık yetiştirici bahçıvan,hekimlerin belleklerinde hiçbir zaman yok olmayacaktır...İnsanın cephesinden hastalığın düzensizlik,amaçlılık,günah olduğu doğruysa da; onları yaratan Tanrının cephesinden,yani onların gerçeği cephesinden hastalıklar akla uygun bir bitki dokusudurlar. Ve tıbbi düşünce,hastalığın ebedi gerçeğinin keşfedildiği hakikaten patolojik kategorilere ulaşabilmek için,bu patetik cezalandırma kategorilerinden kurtulmayı kendine iş edinmektedir.
Sayfa 287Kitabı okudu
"delilik yalnızca hayal gücünün ayarının bozulmasına ilişkindir"
İnsan zihni sınırlılığı içinde, büyük ışığın bir kıvılcımı olmaktan çok, karanlığın bir parçasıdır.
“Eğer iyi bakılacak olursa, hayatımızın tümü bir masaldan, bilgimiz bir aptallıktan, emin olduğumuz şeyler hikayelerden başka bir şey değillerdir; kısacası bu dünyanın tümü bir oyundan ve sürekli bir komediden başka bir şey değildir.”
Voltaire
"Dostlarım,söz konusu olan şeyi alışkanlıklarınız doğrultusunda ele alıyorsunuz. Benim pencerelerim de sizinkiler kadar açıktır,çünkü aynı nesneleri görüyor,aynı sözleri duyuyorum. Demek ki ruhumun zorunlu olarak duyulan kötü bir şekilde kullanılması ve ruhumun kendinin de kusurlu bir duyu,bozulmamış bir nitelik olması gerekir. Tek kelimeyle,ya ruhum kendiliğinden delidir; ya da benim ruhum yoktur."
Sayfa 316Kitabı okudu
Voltaire
Duyuların rahatsızlığı,deliliğin nedeni değil de onun modelidir. Gözün zedelenmesi tam görmeyi engeller; zihin organı olan beynin zedelenmesi de ruhu etkileyecektir: "Bu düşünce,Tanrının insana verdiği düşünme yeteneğinin de diğer duyular gibi rahatsızlanabileceği kuşkusunu uyandırmaya adaydır. Bi deli,tıpkı nikrisli birinin ayaklarının ve ellerinin ağrıması gibi,beyni zarar görmüş olan biridir; ayaklarıyla yürüdüğü gibi beyniyle düşünmekteydi ve bunları yaparken ne anlaşılmaz yürüme iktidarı,ne de en az onun kadar anlaşılmaz olan düşünme iktidarı hakkında bir şey bilmekteydi.
Sayfa 317Kitabı okudu