Delinin Defteri, Burun, Palto, Neva Bulvarı Nikolay Vasilyeviç Gogol
-
Baskı Tarihi:11
-
Sayfa Sayısı:203
-
ISBN:9789757384089
-
Çeviri:Mazlum Beyhan
-
Yayınevi:Sosyal Yayınlar
-
Kitabın Türü:
Farklı yayınevlerinin farklı öykülerle ( genellikle Burun ve Palto öyküleriyle birlikte yer alırken kimi yayınevleri Neva Bulvarı'nı kimi yayınevi ise Fayton'u da dahil etmiştir) yayımlanan bir öykü kitabı. Edebiyat dünyasına farklı pencereler açan öyküleri Mazlum Beyhan çevirisiyle okuyunuz. En çok anılan ismiyle şurada da bulabilirsiniz:
Bir Delinin Hatıra Defteri
Kitaptan 6 Alıntı
Fakat dünyada uzun süreli hiçbir şey yoktur ve ilk dakikanın ardından gelen dakikada sevinç de artık öyle coşkun değildir; üçüncü dakikada daha da zayıflar ve nihayet suya düşen bir çakalın oluşturduğu dairenin, sonunda, düzgün su yüzeyi ile bir olması gibi, farkına varılmadan normal ruh durumuyla karışıp kaynaşır.
Delinin Defteri, Burun, Palto, Neva Bulvarı, Nikolay Vasilyeviç Gogol (Sayfa 27)
Aslında gerçekten de paltonun biraz garip bir düzeni vardı; yakası her yıl giderek küçülüyordu, çünkü yaka paltonun diğer kısımlarının yamanmasına hizmet ediyordu, ama tamir işi terzinin ustalığını göstermiyor, ortaya düpedüz biçimsiz, çirkin bir şey çıkıyordu.
Burun
Sevinçten bağırmak, kahkahalar atmak istiyordu.Ama dünyada, hele sevinç gibi tatlı duygular uzun sürmez.Bunun için Kolanev'in sevinci de ilk çılgınca coşkunluk anından sonra hafifledi,ruh durumu normalleşti.Tıpkı havuza atılan taşın yaptığı halkaların dağılmasıyla suyun esku duruluğunu alması gibi...
Bütün bu gördüklerinden sonra o iğrenç yerde olduğuna emin olmuştu. Bu yer bir adamın bütün kutsal değerleri yerle bir ettiği, yeryüzündeki temiz, saf her şeyle alay ettiği yerdi. Burası dünyanın süsü, hayatın anlamı olan ve Tanrının özenle yarattığı kadının, garip, farklı bir yaratığa dönüşerek iğrençleştiği mekândı. Kadın bu yerde kalbinin temizliğini bırakarak kendine yeni, iğrenç karakterler edinir, erkeklerin küstahlığını çekmek zorunda kalarak onu bizden farklı kılan yönlerini kaybederek zayıf, narin ve güzel varlık olmaktan çıkar.
Kaderimiz akla sığmaz bir şekilde bizimle oynuyor! Hiç istediğimizi elde ettiğimiz oldu mu? Hiç gücümüzün yeteceğini sandığımız şeye erişebildik mi? Her şey aksine oluyor. Kader, farkına bile varmadan, kayıtsızca üzerinde dolaşana veriyor en güzel atları. Oysa at sevgisiyle kalbi tutuşup yanan birine yayan yürümek düşüyor ve yanından geçen tırısa alıştırılmış at gördüğünde sadece damağını şaklatmakla yetiniyor. Ağzı, iki lokmadan fazla yemek yiyemeyecek kadar küçük olan birine mükemmel bir aşçı kısmet oluyor; baş karargâh kemeri gibi büyük ağzı olan biriyse patatesten hazırlanan herhangi bir Alman yemeğiyle yetinmeye mecbur kalıyor. Hayatımız bizimle tuhaf bir oyun oynuyor!
Neva Bulvarı
Ağırlığından graniti çatlatacak gibi yürüyen emekli bir subayın hantal kirli çizmeleri, ayçiçeğinin yüzünü güneşe döndürdüğü gibi başını mağazaların parlak camlarından alamayan genç kızların duman gibi hafif, minik pabuçlarının sesi ve taşınırken bulvar boyunca iz bırakan başçavuşun çıngırdayan kılıcı, her şey bulvarın aynı anda ne kadar güçlü ve aynı zamanda zayıf olabileceğini gösteriyor.
