Demokrasi Mücadelesi: Radikalizm, Şiddet ve Terör Gönderileri
Demokrasi Mücadelesi: Radikalizm, Şiddet ve Terör kitaplarını, Demokrasi Mücadelesi: Radikalizm, Şiddet ve Terör sözleri ve alıntılarını, Demokrasi Mücadelesi: Radikalizm, Şiddet ve Terör yazarlarını, Demokrasi Mücadelesi: Radikalizm, Şiddet ve Terör yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
1938 sonbaharıydı. Andre on iki yaşındaydı ve anne-babasıyla birlikte Almanya'nın kuzeyindeki bir kasabada yaşıyordu. Bir akşam, katıldığı bir Hitler Gençliği toplantısından sonra eve döndü. Babasına ses lenerek, "Toplantıda bize yarın Yahudi dükkanlarını taşlayacağımızı söylediler. Benim de katılmam gerekir mi?" diye sordu. Babası ona düşünceli bir ifadeyle baktı: "Sen ne düşünüyorsun peki?" "Bilmiyorum. Aslında Yahudilere karşı değilim, onları tanımıyorum bile. Ama herkes taş atmaya gidecek. Ben ne yapmalıyım?" Konuşmaları bu şekilde devam etti. Sonunda Andre şunla rı söyledi: "Anladım. Kararımı kendim vereyim istiyorsun. Biraz dolaşmaya çıkacağım, geri döndüğümde de kararımı sana söyleyeceğim." Andre kısa bir süre sonra dönerek masanın başında oturan anne-babasına katıldı. ''Kararımı verdim, ama bu karar sizi de ilgilendiriyor." ''Nasıl yani?" "Yahudi dükkanlarını taşlamamaya karar verdim, ama yarın herkes, X'in oğlu Andre bize katılma dı, taş atmak istemedi, diyecek. Sonra da sana karşı bir şeyler yapacaklar. O zaman ne yapacaksın?"
Babasının iç geçirişinde rahatlamanın yanı sıra gurur hissediliyordu: "Sen dolaşırken annenle ben de konuşup şöyle düşündük: Eğer taşlamaya katılsaydın buna karşı çıkmayacaktık, çünkü kararı senin vermeni biz is temiştik. Ama taşlamayı reddetmen halinde Almanya'yı terk edecektik." Ettiler de.
Peki ama bir çocuk üzerinde egemenlik kurmak ve onu aşağılamak için güç kullanan; çocuğun canlılığı, merakı ve keşfetme coşkusu karşısında kendisini, çocuğu şiddet kullanarak engelleyecek kadar sorgulanmış hisseden bir insan nasıl bir insandır?
Sorunların asıl nedeninin, her bir bireyin yaşamöyküsünün ilk dönemlerinde aranması gerektiğini görmüyorlar.
İnsanjn kendi özgünlüğüne ve insaniyete yabancılaşmasının kökleri, çocukluğumuzda hepimizin az veya çok karşı karşıya kaldığı acı verici deneyimlerde yatar. Bu kökler, anne-babanın sevgisizliği, aşağılaması ve duygularımızı anlamadaki yetersizliği nedeniyle hissettiğimiz, çocukluktaki bağımlı varlığımız tehlikeye gireceği için algılamamızın yasaklandığı acı deneyimlere kadar uzanır.
Yaşama yatırım yapmak, silahlanmayı ve savaşları finanse etmek ten çok daha ucuza mal olacaktır. Bizim için yaşamın yolundan başka bir yol yok.
"Sakın bunun son yol olduğunu söyleme."
Kendi kendisini sahneleyerek halka yutturan Hitler'le karşılaştırdığımızda , bir keresinde bir Filistinli liderin Beyrut'ta Le Carré'a söylediği gibi , burada da " Terörün kendisi bir oyundur, " aynı zamanda .