alice harikalar diyarında, bir karakterin "kelimeler benim. istediğim anlamı veririm" derken tutunduğu tavır, demokrasi kavramını kullanan günümüz insanının takındığı tavrı andırıyor.
insanların birbirlerini anlamaları zaten bu kadar güçken, temel kavramlara bile farklı anlam yüklemeleri, iletişimi, konuşmayı, pek çok şeyi çok güçleştiriyor.
demokrasi veya ilintili konularda farklı yazar ve düşünürün çeşitli yazıları kitapta toplanmış. demokrasi konusunda farklı bakış açıları, farklı anlatımlar ve görüşler ne denli "ne yaptığımızı bilemiyor oluşumuzu" düşündürdü bana.
bu kitap, yazarların farklı yetenek ve yetkinlikte olsa da anlatımın, söyleyişin ne kadar etkili olabileceğini gösterdi. "kelimelerin röntgen şuaları gibi" olabileceğini hatırladım, böyle kelimelere rastgelmenin ne zor olduğunun farkına vararak.
"19 yüzyıl dahil bir" ayak takımı egemenliği"ni çağrıştıracak kadar pejoratif anlamlara sahip olmuştur. oysa şimdi hepimiz demokratız."
