Yine hiçbir şey, eşdeğerliği ve onun nihai entropisini daha iyi tesis edemez. Hiçbir şey ölüm itkisinden daha ortak değildir ve asıl mesele, devletin Auschwitz ve Hiroşima’yı mümkün kılan teknoloji politikalarının bu mahiyetteki itkileri zincirinden boşatıp boşatmadığı değil, ama daha ziyade milyonlarca yıllık geçmişiyle fazla ağırlaşmış insanlığın birkaç asırdan beri kendi hiçleşmesinin yok oluşunun yolunu seçmiş olup olmadığıdır.