Eminim, alışacaksınız Montaigne'e. İnsanoğlu ne düşündüyse onda var ve bu kadar kudretli üslup zor bulunur. Bir şey öğretmiyor, çünkü hiçbir şeyi kestirip atmıyor. Dogmacılıgın tam tersi. Mağrur adam, ama kim mağrur değil ki? Alçakgönüllü görünenler büsbütün mağrur değiller mi? Her satırında Ben, Kendim diye konuşuyor, ama Ben Kendim demeden hangi bilgiye varılabilir?