Deniz Feneri
Virginia WoolfDeniz Feneri Gönderileri
Deniz Feneri kitaplarını, Deniz Feneri sözleri ve alıntılarını, Deniz Feneri yazarlarını, Deniz Feneri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O, yalnızlığı seviyordu; kendisi olmayı seviyordu..
Bir insanı;
Ne kadar yüceltirseniz o kadar çok bozguna uğrarsınız.
Düşüncesinin izini sürmek yazıyla kaydedilemeyecek kadar hızlı konuşan birinin sesini izlemek gibi bir şeydi.
Akla dayalı inancın temeli üretkenliktir.
Ama fırtınalı bir denizde ben,
Daha derin girdaplarda boğuldum.
Artık geceler rüzgâr ve yıkımla doludur; ağaçlar suya dalıp çıkar, yerlere kadar eğilirler, yaprakları havada karman çorman bir hâlde uçuşup çimenliği boydan boya sıvar; yağmur borularını tıkar ve çamurlu yollara dağılırlar. Deniz de kendini oradan oraya vurur, olur da uyuyan bir kişi kuşkularının cevabını kumsalda bulabileceğini, yalnızlığını paylaşabileceğini düşünür de yatak örtüsünü çekip atar, kumsalda yürümeye giderse, geceyi düzene sokacak ve dünyayı ruhun aynası yapacak, imdadına yetişmiş bir ilahi yardım bulamayacaktır. Tuttuğu el kendi avcunun içinde gittikçe küçülür; duyduğu ses kulağında uğuldar.
Kaynaştırmak, uyum sağlamak ve yaratıcılık için gereken bütün çabayı o göstermeliydi. Erkeklerin kısırlığını bir kez daha, bir olgu olarak, düşmanlık beslemeden hissetti...
İnsanın botuyla tekmelediği bir taş parçası bile Shakespeare 'den uzun yaşayacak.
Çoğunlukla kendini insan duygularını emen bir sünger gibi hissediyordu..
Gece, geceye kavuşurdu elbet.