Deniz Feneri kitaplarını, Deniz Feneri sözleri ve alıntılarını, Deniz Feneri yazarlarını, Deniz Feneri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
... onlar yatmaya gidince insan rahatlıyordu. Çünkü artık kimseyi düşünmesine gerek olmuyordu. Kendisi olabiliyor, kendisiyle kalabiliyordu. Şu sıralar da sık sık bu ihtiyacı duyuyordu - düşünmek ihtiyacını; aslında düşünmek bile değil. Konuşmamak; yalnız olmak.
O aynalarda İnsanlar'ın zihinlerinde içinde bulutların hareket ettiği ve Gölgelerin oluşturduğu o çalkantılıklı birikintilerinde Düşler sürüp gitti ve bütün Martıların çiçeklerin ağaçların kadınların erkeklerin ve beyaz toprağın kendisinin bile ilan ediyormuş gibi göründüğü tuhaf bir imaya iyiliğin Galip geldiği mutluluğun Kalıcı olduğu güvenin hüküm sürdüğü imasına direnmek veya sahip olanı güvene kavuşturacak bir tek keyiflerden ve tanıdık erdemlerden uzak...
İnsan kişiliğinden kurtulunca, endişeden, aceleden, hareketten de kurtuluyordu ve bu huzurda, bu dinlenmede, bu sonsuzlukta her şey birleştiğinde, hep hayata karşı kazanılmış bir zafer nidası dilinin ucuna kadar geliyordu.
İş Bankası Kültür Yayınları Modern KlasiklerKitabı okudu
Bu resim yapma işi tuhaf bir yolculuktu. Insan uzaklara doğru gidiyor, gidiyor, sonunda denizin üzerine uzanmış ince bir kalasın üzerinde yapayalnız duruyor gibi oluyordu.