En Eski Deniz Feneri Şiirleri kitaplarını, en eski Deniz Feneri Şiirleri sözleri ve alıntılarını, en eski Deniz Feneri Şiirleri yazarlarını, en eski Deniz Feneri Şiirleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Güneş'in nöbeti Ay'a devrettiği zaman,analarından veresiye doğanlar olduğu müddetçe dinlenmeye hakları olmadığını düşünen bir grup insan hayatın çatladığı yerlerde ortaya çıkıyor.Ve dert yağmurlarıyla ıslanan insanların endişelerini karşılıksız satın alıyor.Onları bu davalarında yalnız bırakanların yüreklerini kalemleriyle dağlamak için de bir kitap yazıyorlar.Adını da "Deniz Feneri-Gerçek Hayattan Kesitler"koyuyorlar.
Ya canın acıya acıya adım atacaksın,
Yada canını acıta acıta söküp atacaksın.
Her iki yolda da tek bir gerçek olacak
Canın çok ama çok acıyacak.
Ve öğrenirsin bir gün kardeş
Gerçeği öğrenirsin bir gün.
Gerçeğin acı olduğunu,
Sonra dozunda acının yemeğe olduğu kadar
Hayata da lezzet kattığını öğrenirsin
Aşkı, acıyı, aşkın acısını, hayatı
Her canlının ölümü tadacağını
Ama sadece
Bazılarının hayatı ve gerçek aşkı tadacağını öğrenirsin.
Üzülme kardeş, gül.
Ey burnu kanasa hemen kadere küsüp yüzünü ekşiten.
Gülden hiç ders almazmısın?
Bütün yapraklarını tek tek yolsan
Gül yine de gülmekten vazgeçmez.
Sorsan şimdi kardeş desen ki
‘Gidenler ne zaman döner?
‘Üzülme’ der Mevlana ve devam eder,
Kaybettiğin her şey bir gün
Başka bir surette geri döner.
herkes dört gözle tatili beklerdi
bense okulların açılmasını
çünkü seni görmek vardı koridorlarda
ve bana güleceğin günü beklemek
ben okul bahçesindeki ağaca, baş harflerimizi
sen gönlüme sevdanın adını yazmıştın
ben sırama isimlerimizi
Uzaktan izlerdim
Ve izlerken çocuk olurdum
İster istemez
Eskiden daha mı güzeldi herşey
Yoksa çocuk olduğumuz için mi öyleydi
Ama birşeyler eksikti
Belki de
Eski renkler