“Hayatlarımızın efendisi olmak, ilk önce ölüm düşüncesiyle yüz yüze gelmekle başlar. Sanatçılar, ölümü soyutlaştırır ve böylelikle yaratılarında sonsuzluğun sahibi olurlar. Onlar için ölüm; her yoruma açıktır, çoğu zaman bir son anlamına da gelmez. Tıpkı denizcilerin denizde ‘hayatı’ unutması gibi, sanatçılar da yaratı sürecinde, ‘ölümü’ unutmak zorundadır.”