İçimden bir türlü söküp atamadığım şâki duygularıma gem vurmaya başlamıştım ama yine de o duyguların müptelası olduğumu sadece ben değil çevremdekiler bile hissedebiliyorlardı...
Aslında benim de içimdeki o derin ve o mistik ses iyi şeylerin olacağını söylüyordu. Ancak sabrım her geçen tükeniyor, yüreğimdeki eşkıyayı mağlup etmişken tekrar bir yanlışa düşeceğimden korkuyordum...