Eskiden insanlar ölmez, vefat ederlerdi. Canı bahşeden Yüce Rabb'e dönmenin adıydı vefat. Osmanlı'da vefat edene vefa vardı. Madem o Rabbi'ne varmıştı, kullar dahi ona vefa eyler, ardından cenaze namazını kılar, dua ederlerdi. Kabre konulduktan sonta unutulup gitmesin diye güzel bir mezar taşı veya makamına türbe yaptırılırdı.