"Yöntemim basittir benim: Şiire karışmamak. O kendiliğinden gelmelidir. Yalnızca onun adını çağırmak onu kaçırır. Bir masa yapmaya çalışırım ben. Orada yemek yemek, sorular sormak ya da orada ateş yakmak sırası gelir size." der Jean Cocteau ve şairlikten çok başka meslekte yer verir şairliğe: "Bir masa yapıyorum. Daha sonra bu masaya ne olacağı beni ilgilendirmiyor. Ben marangozum. Ruh çağırıcılar gelir, masa üzerine ellerini koyarlar ve onu konuşturmaya çalışırlar. Masa konuşur ya da konuşmaz. Fakat ruh çağıran bir marangoza pek rastlanmaz." 9 şiirden oluşan bu küçük kitapta masa benle konuşmadı (belki çeviriden dolayı) ama her halükarda Jean Cocteau derin bir saygıyı hak ediyor. Mezartaşında yazdığı gibi: "Sizinle kalıyorum."
