Halk sanıyor ki dil şiirsel değilse eğer, bu bir şiir filmi değildir. Bir şair, şiirden kaygı duymamalı, şiir kendi başına fışkırmalı. Metin çok sade ve basit olmalı. Şiir, imgelerin düzenlenmesiyle ortaya çıkmalı. Çarpıcı olan, marangoz ile ruh çağırıcının sürekli olarak karıştırılmasıdır. İkisinin de aynı şey olmadıkları kuşkusuz kesindir. Bir masa yapıyorum, daha sonra bu masaya ne olacağı beni ilgilendirmiyor. Ben marangozum. Ruh çağırıcılar gelir, masa üzerine ellerini koyar ve onu konuşturmaya çalışırlar. Masa konuşur ya da konuşmaz. Fakat ruh çağıran bir marangoza pek rastlanmaz. Çiçeklerden bahçıvanlık kitaplarını okumaya istemeye benzer bu. Bir şairde, onun düşünmesine olanak vermeyen bir bilinçaltının yapıtı ortaya koyuşu bulunmaktadır. Bir tür hipnoz, bir tür uyku içinde kendini dile getirmelidir. Oyunun kurallarının değiştirilmesini halk istemez. Peki bir şair nedir? Oyunun kurallarını değiştiren adamdır. -Jean Cocteau-
