Bir roman düşünün içerisinde İttihatçılar, Türkçüler, mandacılar, sosyalistler, rumu ermenisi, yunanı ... İşgal yıllarındaki aktörleri fikirlerini hikaye etrafında ustalıkla birleştirmiş...
Bazı okurlar tarafından aşk ve şehvet romanı olarak addedilmesi oldukça yanlış. Konuyla ilgili üc beş sayfayı ön plana çıkartıp işgal yıllarındaki toplumsal tutumu ayrismalari, Payitaht'daki gelişmeler, İstanbul, Selanik, İzmir İşgali, Enver Paşa, Mustafa Kemal Paşa, Kuvayi Milliye , direnişi hainleri geri plana atmak doğru bir değerlendirme olmayacaktır...
Atilla İlhanin psikolojik tahlil ve betimlemeleri oldukça başarılı. Roman dil olarak alışık olmadığım ağırlıkta. Osmanlıca Fransızca kelimelerin bolluğu biraz yorsa da hikaye ve bağlantılar bu durumu gölgede bırakıyor...
Son olarak kitaba adını da veren ve benim en çok hoşuma giden bir kaç alıntı ile bitirmek istiyorum.
"Dersaadette Sabah ezanları!... Boğazici'ndeki düşman zirhlılarınin; Pera'da , Tatav'da, Ayastefanos'ta kaldırımları döve döve devriye gezen 'düşman ' inzibatlarının; Haydarpaşa ve Sirkeci garlarına, limana, kara ve deniz gümruklerine, posta ve telgraf idaresine çöreklenmiş düşman zabitlerinin üzerinde, yalnız, onlardır ki şehrin hatta bu mülkün, asıl sahiplerinin elinden hala çıkmadığını duyurmaktadir..."
"Türk olacaksın da , Kuvayı Milliye'ye muzaheret etmeyeceksin"
"Harp bitmedi Neveser, gayri muayyen bir zemine intikal etti"
