Yıldız falına bakan bir müneccim, takılıp düşmüş kuyunun dibine bir gün. Zavallı, ahmak, demiş herkes. "Önünü göremezken doğru dürüst, gökleri okumak ne haddine senin?"
İnsan kendine döndükçe fark eder, fark ettikçe iyileşir. Bunun için bazı eserler yol göstericidir, bu eser de onlardan biri.
Üç serilik kitabın ikinci serisi olan bu kitap, ilk eserin aksine daha çok bireyselliğin üzerinde duruyor. Kişinin hayata bakış açısının ne denli önemli olduğunu, mutluluk kadar hüznün ve hayırlar kadar musibetlerin de önemli olduğunu vurguluyor. Yaşanan her olay bir nedenden dolayı olduğu için, nedenini bul diyor…
İlk eserde daha çok toplum ve davranışlar ön planda iken, bu eserde bireysellik ön planda. Aktarmak istediği düşünceleri yine alıntı yaptığı metinlerle destekleyen yazar, her şeyi olağanca açıklığı ile ele almış. Gerek Türk gerek ise yabancı yazarların eserlerinden alıntıları ile desteklediği metinler sayesinde, okuyucunun ruhunda etkileyici hisler yaratıyor.
Yazarın kalemi daim, okuyucusu bol olsun.
Başımıza gelen musibetler, günün birinde yokluğa karışıp gidecek.
Fakat her nimet aynı zamanda bir imtihandır da... Onu Allah'tan bilecek misin? Doğru yerlerde kullanabilecek misin? Onu övünmek yerine şükre vesile kılabilecek misin?