(Arka Kapak yazısı)
Geçmişin küllerini eşelemekten ne zaman vazgeçeceksin? Vazgeç artık, nafile, o küller arasında bir kıvılcım ateş bulamayacaksın. Belki bir zamanlar, bütün resmi tarihi tutuşturacak kadar büyük birer ateştiler. Yana yana kor közlere döndüler ve en sonunda söndüler. Şimdi ise, geriye kalan külleri de rüzgârların önünde savrulup dağılıyor.
Işığı, boşuna batıda arama, güneş doğudadır. Sığındığın tapınaklar çoktan yerle bir edildi. Kalelerin yıkıldı. Yıkıntılar üzerinde gelecek kurulmaz. Geleceğini, geçmişinin köklerinde ara.
Işığın kaynağını, köklerinin beslendiği kaynakta ara, suyunu içtiğin pınara eğil ve onun tanıklığını gör, ama suya tükürme.
* * *
“Gökyüzü Hâlâ Mavi’de aşklara ve yalnızlıklara ayarlı yüreklerin iç sızılarını, çekilen acıların nasıl birer mücadele azmine dönüştüğünü okuyacaksınız. Firesiz bir dil, usta işi kurgular, incelikler ve kaçınılmaz olarak kırılmalar…”
Aydoğan Yavaşlı, Ege Telgraf
Yazar öykülerini son derece açık bir dil ve samimi bir bakışla yazmış. Anlatılanlar ise yoğunlukla aşka ve sevdaya dairdir. Kişiler mürekkep kokulu mektuplara damıtır sevdasını. Anlatılan aşklar hep bir ayrılığa yazgılı kalır. Ayrılıkların da bir estetiği olduğunu bizlere yaşatmaktan da geri durmaz. Terk edip gittiğinde sevgilisi, yaşadığı kent çirkinleşir gözünde. Beyaz perdeden sokaklarımıza, evlerimize inip aramızda yaşayan kahramanlarla fısıldaşır.
Kamuran Akyüz, Radikal kitap
