Desmanta
Diljin KovexîSözler ve Alıntılar
Ben sana sustuğum yerden kırılıyorum
Kendi iç sesime sesini iliştirerek...
ümidi besteleyen pesimist bir palyaço gibi kalanlardan
gidenlere mektup taşıyordum ayrılık saatlerine,
sonra
sanrılara inandım
geçtiğim her sokakta
arkamda bir şarkı bırakarak...
beynimin içi
sabıkalı şiirlerin cinnet geçirdiği
bir panayır alanı
bizi öldürenleri
sorgulamadığımız bir hayatın mağluplarıyız...
ELMA KOKUSU
gök yarıldı
ve
çocuklar bir daha koşmaz oldu Halepçe'de,
elma kokusuna eşlik eden siyah tabutlar
Hiroşima semahına annelerin çığlıklarını taşıdı...
sevgilim!
ne olur gitmeden
önce
bana biraz unutmayı
biraz ağlamayı
ve
mümkünse
biraz da ölmeyi öğret...
aşk
üşüyen iki kimliksiz cesede
şiir ısmarlayan bir cinayet kavşağıdır...