Hastane bir, burası iki, kapılarının yüzü soğuk olur bunların. Fakat en birinci mekteptir bunun burası; durdukça demlenir adam. Duvarların ötesini düşünmezsen, tez geçer bu günler...
Ama ne olursa olsun yürüyor hayat. Dün, artık bir müsvette; ancak aklımızda acı tatlı bir hülasası var. Hele yarın? Yarına kulak asma. Zaten uydurma bir tefrikaya benziyor hayat...Dün unutuluyor, bugün okunuyor, devamı da yarın...