Ruhun güzel yaradılışıyla bedendeki uyumlu ve ahenkli
güzellikler tesadüf ettiğinde bu, derin düşünebilen bir
insan için görülebilecek en güzel șey değil midir ?
Ruhun güzel yaradılışıyla bedendeki uyumlu ve ahenkli güzellikler tesadüf ettiğinde bu, derin düşünebilen bir insan için görülebilecek en güzel şey değil midir?
Öyleyse diyeceğiz ki bu bir sürü güzel şeylere bakan ama güzelliğinin kendisini göremeyen ve bunu gören başkalarının rehberliğini takip edemeyen, yine birçok adil şeye bakan ama adaletin kendisini göremeyen kişiler, bu kişiler her şey hakkında zanlara sahiptirler ama zannettikleri şeylere dair hiçbir şey bilmezler.
“Peki ya, gözü ünde, şanda şerefte olan kişi? Paranın getireceği hazzı, sevinci, alabildiğine sıradan sayıp, öğrenme hazzını da, insana ne ün ne de saygınlık kazandırdığı için, boş gevezelik saymaz mı?”
“Öyle yapar!”