Muhammed Çimen'in "Devridaim Makinesi" romanı, çağlar boyunca bir çok bilim adamının zihnini meşgul etmiş olan "kendi kendine sonsuza kadar çalışabilen bir makinenin" icat edilmesi üzerine. Burada karakter bir yandan bilimsel bir devrimin peşindeyken, bir yandan da kendi manevi yolculuğunu sorguluyor. İkisini birlikte yürütmeye çalışırken de sonsuzluğu manevi hayatta derinleşme ile elde etmeye gayret ediyor. Romanın karakterleri ve alt metinlerin oluşturulma biçimi İhsan Oktay Anar'ın eserlerini hatırlatıyor. Bir farkla, Anar çok daha kapsamlı ve ayrıntılı yazıyor. Çimen'in biraz daha ayrıntıya inmesi, karakterleri daha iyi tahlil etmesi ve alt metinlerin sayısını arttırarak olay örgüsünü geliştirmesi eseri bambaşka bir noktaya taşıyabilirdi. Çimen için geleceği çok parlak görünen bir yazarımız diyebilirim. Umarım çalışmalarına hız kesmeden devam eder.
